لته چاک رد بیمی راه ور وری خجیر دریوک هسه اون دیاری ونه دشت میون او هسه راهی اوی رنگ نو هسه کهو مرواری ونه دله مشت هسه خال قرمزی اما قدیم کردمی دریوک شو مونی دور هم دی بمی گکردمی خشی اصلا فکر نکرد می به داشتی ناشتی هلا هم جان دریوک با صفاهه پناگاه غریب و آشناهه
