تاریخ و فرهنگ

لتوشه چشمه

دلنوشته خانم ایران حبشی

لتوشه چشمه که سر راهه و دمزنونه امه مهمونهه اتی ای بالاتر راه وری وری خجیر دریوک هسه اون دیاری ونه او نو هسه کهو مرواری ونه دله مشت هسه خال قرمزی اما قدیم کرد می دریوک شو مونی خله خش بمی و ناشتمی دلتنگی درک راسه په راه وری وری ونه نوم هسه گجنا پنیری قدیما دی بنه کوچ سنگ سری حشم داشتنه وبنه صهرایی دریوک چب راه تپه بالا اتا آبشار داینه و یکه نما این تا آبشار هسه پله به پله ونه نوم هسه آبشار کاهره این تا آبشار خله دیدنی هسه راسی نمی کدو م اسا بساته ولی الحق کار پروردگاره دریوک بالا په ارمک و اشلک هر کس ندی یه و دل زنده لک ارمک کنار په و امزنا چال ونه او دوایی به خله زلال اتی ای بالاتر دشت با صفا ونه نوم هسه همه ی آشنا این خجیر دشت نوم هسه کا لرا هلاله گل گلی و بی همتا خدا چنده خجیره نمارسا گمون کنی بهشت بیه پیدا آخه بمیرم از تمام این جا ها خاطره دارم تقدیم به عاشقان نمار شب خوش

منبع
خانم ایران حبشی
مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا